Sigarayı nasıl bırakmadım ?

Selamlar,
Uzun yıllar önce sigaraya başladım, seviyordum aslında. Babamda iyi içiciydi. Allah rahmet etsin. Sigarayı tek lüksüm olarak görürdüm. Nasıl bir lüks ise?

Kokusu dışında bir o olumsuzluk yaşamadım. Ama bana mantıksız geliyordu, birde özgürlüğümü kısıtlıyordu. Hep bir kontrol, paket yanımda mı, çakmak ? Hep “dağda orada burada sigaram kalmazsa, kimden isteyebilirim” korkusu.

Bir son vermeye karar verdim ama hiç bu bırakma eylemine başlayamadım. Birgün son nefesi çekip servis aracına bindim. 10 dakikalık bir yolculuk sonrasında haber geldi. “Bir kişi kaldı 10dk bekleyin gönderiyoruz”. Ne yapılır ? Sigara içilir tabi. Otobüs boşaldı, herkes indi. Kar kış kıyamet dışarısı. İşte tam orada bir şimşek çaktı. Boş vakit-> ne yapılır->sigara içilir. Beyin eşleştiriyor bunları.
Sonraki günler günler şunu yaptım. Beynim bu eşleştirmeleri hangi nesne, hangi hareketler için yapıyor ? Bunları tespit etmek için tek tek yazdım. Hangisinden sonra kaç sigara içiyorum onu da yazdım.

Çay->Sigara
Kahve-> Sigara
Kahvaltı->Sigara
Öğle Yemeği->Sigara
Akşam Yemeği->Sigara
Rakı->Sigara
Boş vakit->Sigara

…

Sonra ne mi yaptım ?
Sigarayı bıraktım demedim hiç.(Buraya tekrar döneceğim.) Kahvaltıyı bıraktım. Not aldım öğle yemeğine kadar kaç tane içebildim diye. Düşmeye başladı. Artık öğle yemeğine kadar içmeyi bıraktığım da (25gün felan) Kahvaltıya başladım, öğle yemeğini bıraktım. Öğle yemeğine başladım, akşamı bıraktım. Böyle böyle ilerledim.

Aslında yaptığım sigara ile bağlantı kurduğum herseyi hayatımdan çıkartıp, aradaki bağlantıyı kopardığımda iyiye başlayıp kötüyü unutmak oldu.

Peki boş vaktimde ne yaptım, bilgisayar programlama öğrendim.

Tekrar döneceğim dediğim konu “sigarayı bıraktım demedim hiç kimseye”. Evet, maalesef bir toplum baskısı oluşuyor bu konuda. Yılların getirdiği bir alışkanlık kolay bırakılmıyor. Bırakmaya çabaladığınızda sigara içen çevreniz bir şekilde ket vuruyor. Aslında farkında değiller. Her sorduklarında “yeni attım” dedim bu çevreme. Özellikle sigara arkadaşlıklarının kurulduğunu farkettim. Beni çağırdıklarında, işim var siz gidin dedim. Ben dedikçe çağrılmalar azaldı. Arada içtiğimde “hani bırakmıştın, bı-ra-ka-maz-sın, ben seksen kez bıraktım doksan kez başladım” diyemediler. Çünkü hiç bıraktım,içmeyeceğim demedim.

Bu yazdıklarım yaklaşık 20 yıl kadar önceydi. Bu 20 yıl süresince, belki aklıma gelirse 3-4 ayda birtane yakar, içemeden söndürürüm. Belki bol muhabbetin döndüğü masada, yine içemeden söndürürüm. Hala bırakmadım anlayacağınız.

Sağlıklı günler dilerim.